Vandaag is het mooi weer en de Tafelberg is open. Om 08.00 uur zijn we als eerste bij de Tafelberg en kunnen we met de kabelbaan naar boven.

2000 jaar geleden noemden de Khoi Khoi de Tafelberg: Hoerikwaggo, de Zeeberg. Voor zeelieden was de berg vanaf zee goed te zien. In 1503 kreeg hij de naam Tafel van de Kaap. In 1923 werd de kabelbaan geïnstalleerd. Na de tweede wereld kwam het toerisme op gang.

Op het 60 km2 Tafelberg massief, groeien veel verschillende plantsoorten, sommige daarvan komen alleen op de Tafelberg voor.

Boven aan gekomen, op 1087 meter hoogte konden we het hele plateau bewandelen. Er zijn paden uitgezet en mooie uitkijkpunten. We konden van alle kanten van het mooie uitzicht genieten. Van de zee, de rotskust, de bergen, Kaapstad en de vele baaien die er zijn op het schiereiland. Omdat we een van de eersten waren, was het heerlijk rustig boven. De uitzichten waren echt schitterend, heb er erg van genoten. Tussen de wandelpaden was ook veel mooie natuur te zien.

Boven op de berg koffie gedronken en daarna weer terug met de kabelbaan naar beneden. Door naar het Waterfront om daar op de boot te stappen naar Robbeneiland.

In Zuid-Afrika werd vanaf 1948 apartheid staatspolitiek. Langzaam maar zeker werden er steeds meer apartheidswetten ingevoerd. Inwoners werden ingedeeld naar ras, met de daarbij behorende rechten. Blanken, kleurlingen, Indiërs en zwarten. Bevolkingsgroepen werd stemrecht ontnomen en moesten wonen in de door de staat aangewezen thuislanden. Elk verzet tegen de apartheid werd verboden en als crimineel vergrijp gezien.

Het ANC reageerde op de apartheidswetten met: de campagne van burgerlijke ongehoorzaamheid, waarbij aanhangers, de door blanken opgelegde wetten overtraden. In de jaren 60 werden er bij een vreedzame demonstratie 69 zwarten gedood. Het gevolg was stakingen en protesten. Veel leiders van het ANC werden opgepakt, waaronder Nelson Mandela, en gevangen gezet op Robben eiland. In 1976 opent de politie het vuur op ongewapende scholieren, die protesteren tegen het feit dat Afrikaans als voertaal op school wordt ingevoerd. Hiermee laait de strijd tegen Apartheid weer op. In 1991 worden alle politieke gevangenen uit Robbeneiland vrijgelaten, ook Nelson Mandela. In 1994 wint Nelson Mandela de eerste vrije verkiezingen en wordt gekozen tot eerste zwarte president.

Om 11.00 uur staan we klaar om op de boot te stappen. Richting Robbeneiland, dat 7 km uit de kust ligt. Het is een uurtje varen en ook mooi weer, dus een lekker boottochtje. Onderweg zien we dolfijnen en pinguïns zwemmen in de zee. En langzaam maar zeker komt Robbeneiland in zicht.

In de 17e eeuw werd Robbeneiland door de Nederlanders al als gevangenis gebruikt. Jan van Riebeeck verbande zijn KhoiKhoi tolk naar Robbeneiland omdat deze de prijs van vee zou hebben opgedreven om zijn mensen te steunen. Hij was de eerste politieke gevangene op het eiland. In de 19e eeuw werden lepraleiders naar het eiland verbannen. In 1961 werd het weer een gevangenis, nu voor tegenstanders van de apartheid. Een deel werd ingericht als extra beveiligde gevangenis, voor de grote leiders van het ANC, waaronder Nelson Mandela.

Aangekomen op Robbeneiland, dat ruim 5 km2 groot is, gaan we verder met de bus. We rijden eerst het eiland over. Als eerste komen we langs de graven van de lepra leiders. Daarna rijden we door naar de kalksteen groeve, waar de gevangenen te werk werden gesteld. Veel gevangenen werden ziek o.a. van het stof of van het glimmende witte kalksteen, dat in de zon zeer doet aan je ogen.

Door naar de plek waar Sobukwe gevangen werd gehouden, helemaal afgezonderde van alle andere gevangenen. Sobuwke was de leider van de PAC, dat zich afgezonderd had van het ANC.

Daarna naar het centrum. Hier woonden de bewakers met hun gezinnen in mooie huizen. Op het eiland was een kerk en ook een basisschool.

Dan nog de gevangenis zelf. Naar sectie F. We bekijken een grote slaapzaal, waar 50 gevangenen bij elkaar zaten. Ook hier werd onderscheid gemaakt tussen Kleurlingen, Indiërs en Zwarten. Daarna door naar het cellenblok waar de leiders van het ANC gevangen werden gehouden. Deze zaten allemaal apart opgesloten in een cel van 2x2. Als laatste de cel van Mandela gezien.

We zouden om half 3 weer terug zijn aan wal, maar onze gidsen vertelden zo veel, dat het allemaal langer duurden. Uiteindelijk om half 4 weer terug met de boot. En, het is heel bijzonder, want we zagen een walvis in de zee. Rond deze tijd zijn de meeste namelijk alweer vertrokken. Dus we hadden eigenlijk niet verwacht er nog een te zien.

Eigenlijk hadden we een vrije middag, maar daar bleef weinig van over.
Tegen vijven weer terug in het hotel. We hebben maar een taxi genomen vanaf het Waterfront. Lopen is het een uur.

Om 19.00 uur verzameld in de bar op de 20e verdieping, voor ons afscheidsdiner. Een half uurtje later naar de 21e om samen te eten. Ik heb een nkeer springbok gegeten, was erg lekker. Het was erg gezellig met elkaar. Het restaurant draait in een uur helemaal rond, dus nog even genoten van het uitzicht op Kaapstad.We hadden geld opgehaald voor Tiaan en Andre, om hen te bedanken voor de goede zorgen. We hadden geld opgehaald voor Tiaan en Andre, om hen te bedanken voor de goede zorgen. Na het eten met een groepje nog een borrel genomen in de bar,

Morgen nog 1 dag. We mogen uitslapen en vertrekken om 11.00 uur voor de laatste excursie naar de wijn proeverij en Stellenbosch. Na het diner gaan we dan naar de luchthaven, waar we om 23.55 uur vertrekken richting Schiphol.

Het laatste verslag schrijf ik dan als ik weer thuis ben.