Weer thuis

Woensdagavond om 23.55 vertrokken we richting Schiphol. Een goede vlucht gehad, heb zelfs wat kunnen slapen. 15 minuten voor schematijd landen we dan op Schiphol.

Afscheid genomen van de Zuid-Afrika gangers en op naar de Schipholtaxi. Om 12.30 uur zat ik weer thuis op de bank. De katten waren blij om mij te zien. Frankie was niet bij me weg te slaan

De komende dagen zal ik een deel van mijn foto's op Internet plaatsen. Wie meer wil zien kan ze dan hierbekijken.

Als laatste: Ik kan terugkijken op een prachtige vakantie naar Zuid-Afrika, het land van de regenboog. Ik ga er nu van nagenieten. Om te beginnen ga ik zelf de weblog maar eens lezen. Het was een mooie reis, een schitterend land en een goed reisgezelschap.

Stellenbosch

Vandaag onze laatste dag in Zuid Afrika. De koffers gepakten ingeladen in de bus. Op weg voor onze laatste excursie.

We reden eerst net buiten Stellenbosch naar de wijnproeverij Neethlingshof. Neethlingshof isruim 160 hectare groot en er groeienwitte en blauwe druiven. We kwamen aanvia delangeoprijlaan. .Het hoofdgebouw, een witte boerderij in koloniale stijl, dateert
uit 1814.

We hadden als eerste de lunch. Een uitgebreide lunch met bij het buffet oa. bobotie, een echt Zuid-Afrikaans gerecht.

Om 14.00 uur door naar de wijn proeverij. We werden rondgeleid en kregen te zien hoe de wijn gemaakt wordt en hoe dezeopgeslagen wordt in de wijn kelder. Daarna volgde het proeven. Eerst werd verteld hoe je moest proeven en daarna mochten we zelf aan de gang. Er werden 5 verschillende wijnen geserveerd. Ik zelf vond de Chardonnay het lekkerste. Nog even tijd om wijn te kopen en daarna door naar Stellenbosch.

Stellenbosch is genoemd naar Simon van der Stel en is de een na oudste Europese nederzetting van Zuid-Afrika. Het is vooral bekend door de huizen in Kaaps-Hollandse stijl. We hebben even lekker kunnen wandelen door dit oude stadje. We stapten uit bij het kruithys. Via de markt liepen wenaar de gereformeerde kerk, daarnarichting theologie universiteit. We zagen onderweg allemaal prachtige huizen en gebouwen. No0g even tijd genomen voorde koffie en weer terug naar Kaapstad.

We werden afgezet bij het Waterfront om nog even te kunnen eten. De meesten namen wat kleins, want vanmiddag hadden we al uitgebreid geluncht. Op een bankje aan de haven gegeten en voor een laatste keer langs de winkeltjes gelopen. Er speelden diverse bandjes du daar nog even bij gekeken.

Om 20.30 uur richting luchthaven

De Tafelberg op en naar Robbeneiland

Vandaag is het mooi weer en de Tafelberg is open. Om 08.00 uur zijn we als eerste bij de Tafelberg en kunnen we met de kabelbaan naar boven.

2000 jaar geleden noemden de Khoi Khoi de Tafelberg: Hoerikwaggo, de Zeeberg. Voor zeelieden was de berg vanaf zee goed te zien. In 1503 kreeg hij de naam Tafel van de Kaap. In 1923 werd de kabelbaan geïnstalleerd. Na de tweede wereld kwam het toerisme op gang.

Op het 60 km2 Tafelberg massief, groeien veel verschillende plantsoorten, sommige daarvan komen alleen op de Tafelberg voor.

Boven aan gekomen, op 1087 meter hoogte konden we het hele plateau bewandelen. Er zijn paden uitgezet en mooie uitkijkpunten. We konden van alle kanten van het mooie uitzicht genieten. Van de zee, de rotskust, de bergen, Kaapstad en de vele baaien die er zijn op het schiereiland. Omdat we een van de eersten waren, was het heerlijk rustig boven. De uitzichten waren echt schitterend, heb er erg van genoten. Tussen de wandelpaden was ook veel mooie natuur te zien.

Boven op de berg koffie gedronken en daarna weer terug met de kabelbaan naar beneden. Door naar het Waterfront om daar op de boot te stappen naar Robbeneiland.

In Zuid-Afrika werd vanaf 1948 apartheid staatspolitiek. Langzaam maar zeker werden er steeds meer apartheidswetten ingevoerd. Inwoners werden ingedeeld naar ras, met de daarbij behorende rechten. Blanken, kleurlingen, Indiërs en zwarten. Bevolkingsgroepen werd stemrecht ontnomen en moesten wonen in de door de staat aangewezen thuislanden. Elk verzet tegen de apartheid werd verboden en als crimineel vergrijp gezien.

Het ANC reageerde op de apartheidswetten met: de campagne van burgerlijke ongehoorzaamheid, waarbij aanhangers, de door blanken opgelegde wetten overtraden. In de jaren 60 werden er bij een vreedzame demonstratie 69 zwarten gedood. Het gevolg was stakingen en protesten. Veel leiders van het ANC werden opgepakt, waaronder Nelson Mandela, en gevangen gezet op Robben eiland. In 1976 opent de politie het vuur op ongewapende scholieren, die protesteren tegen het feit dat Afrikaans als voertaal op school wordt ingevoerd. Hiermee laait de strijd tegen Apartheid weer op. In 1991 worden alle politieke gevangenen uit Robbeneiland vrijgelaten, ook Nelson Mandela. In 1994 wint Nelson Mandela de eerste vrije verkiezingen en wordt gekozen tot eerste zwarte president.

Om 11.00 uur staan we klaar om op de boot te stappen. Richting Robbeneiland, dat 7 km uit de kust ligt. Het is een uurtje varen en ook mooi weer, dus een lekker boottochtje. Onderweg zien we dolfijnen en pinguïns zwemmen in de zee. En langzaam maar zeker komt Robbeneiland in zicht.

In de 17e eeuw werd Robbeneiland door de Nederlanders al als gevangenis gebruikt. Jan van Riebeeck verbande zijn KhoiKhoi tolk naar Robbeneiland omdat deze de prijs van vee zou hebben opgedreven om zijn mensen te steunen. Hij was de eerste politieke gevangene op het eiland. In de 19e eeuw werden lepraleiders naar het eiland verbannen. In 1961 werd het weer een gevangenis, nu voor tegenstanders van de apartheid. Een deel werd ingericht als extra beveiligde gevangenis, voor de grote leiders van het ANC, waaronder Nelson Mandela.

Aangekomen op Robbeneiland, dat ruim 5 km2 groot is, gaan we verder met de bus. We rijden eerst het eiland over. Als eerste komen we langs de graven van de lepra leiders. Daarna rijden we door naar de kalksteen groeve, waar de gevangenen te werk werden gesteld. Veel gevangenen werden ziek o.a. van het stof of van het glimmende witte kalksteen, dat in de zon zeer doet aan je ogen.

Door naar de plek waar Sobukwe gevangen werd gehouden, helemaal afgezonderde van alle andere gevangenen. Sobuwke was de leider van de PAC, dat zich afgezonderd had van het ANC.

Daarna naar het centrum. Hier woonden de bewakers met hun gezinnen in mooie huizen. Op het eiland was een kerk en ook een basisschool.

Dan nog de gevangenis zelf. Naar sectie F. We bekijken een grote slaapzaal, waar 50 gevangenen bij elkaar zaten. Ook hier werd onderscheid gemaakt tussen Kleurlingen, Indiërs en Zwarten. Daarna door naar het cellenblok waar de leiders van het ANC gevangen werden gehouden. Deze zaten allemaal apart opgesloten in een cel van 2x2. Als laatste de cel van Mandela gezien.

We zouden om half 3 weer terug zijn aan wal, maar onze gidsen vertelden zo veel, dat het allemaal langer duurden. Uiteindelijk om half 4 weer terug met de boot. En, het is heel bijzonder, want we zagen een walvis in de zee. Rond deze tijd zijn de meeste namelijk alweer vertrokken. Dus we hadden eigenlijk niet verwacht er nog een te zien.

Eigenlijk hadden we een vrije middag, maar daar bleef weinig van over.
Tegen vijven weer terug in het hotel. We hebben maar een taxi genomen vanaf het Waterfront. Lopen is het een uur.

Om 19.00 uur verzameld in de bar op de 20e verdieping, voor ons afscheidsdiner. Een half uurtje later naar de 21e om samen te eten. Ik heb een nkeer springbok gegeten, was erg lekker. Het was erg gezellig met elkaar. Het restaurant draait in een uur helemaal rond, dus nog even genoten van het uitzicht op Kaapstad.We hadden geld opgehaald voor Tiaan en Andre, om hen te bedanken voor de goede zorgen. We hadden geld opgehaald voor Tiaan en Andre, om hen te bedanken voor de goede zorgen. Na het eten met een groepje nog een borrel genomen in de bar,

Morgen nog 1 dag. We mogen uitslapen en vertrekken om 11.00 uur voor de laatste excursie naar de wijn proeverij en Stellenbosch. Na het diner gaan we dan naar de luchthaven, waar we om 23.55 uur vertrekken richting Schiphol.

Het laatste verslag schrijf ik dan als ik weer thuis ben.

Rondje Kaap-Schiereiland

Vandaag een druk programma. We gaan het hele Kaapschiereiland rond.

We vertrekken om 08.00 richting Houtbay, een vissershaven. Aan de Westkant van het Kaapeiland, net onder Kaapstad. Daar stappen we aan boord van een boot die ons naar Duiker Eiland zal brengen. We gaan daar de zeehondjes bekijken. De eerste 2 zien we als we nog aan de wal staan. Na even langs alle kraampjes gelopen te zijn, gaan we aan boord. We varen de haven uit de zee op, naar het zeehonden eiland. We dachten dat we er een paar zouden zien, maar er zijn er wel honderden, in de zee en op de rotsen van het eiland lagen ze over elkaar heen. Het zijn voornamelijk mannetjes die hier zijn, die blijven er tot ze 8 tot 12 jaar zijn en zich voort kunnen planten. Het was een prachtig gezicht om dit zo van dichtbij te zien.

Daarna door naar Kaap de Goede Hoop, het Zuidelijkste puntje van de Kaap. Dit ligt in een natuurreservaat waar ook veel bijzondere planten groeien. Wij zagen een deel van het fynbos. Het waaide er behoorlijk, dus niet zo vreemd dat er zoveel schepen juist hier vroeger vergaan zijn. Allemaal zijn we op de foto gegaan bij het bordje: Kaap die Goeie Hoop, die mees Suidwestelike punt van die vasteland van Afrika. Nog wat foto's genomen van de wilde zee kust en daarna weer door. Het waaide hard, dus we zijn flink uitgewaaid allemaal.

Nu door naar de Cape Point, een uitzichtpunt aan de Kaap. Onderweg zagen we veel bavianen op de rotsen, langs en op de weg. Ze blijken erg brutaal te zijn, dus overal zag je bordjes dat bavianen wilde dieren zijn en dat je ze niet moet voeren. Aangekomen bij Cape Point ben ik met het treintje: de flying dutchman de 585 meter naar boven gegaan, als je wilde kon je het ook lopen. Het uitzicht was echt mooi. Je kon ver uitkijken over de Kaap, de zee en de rotsen. Ook hier flinke wind. Bij een Amerikaan waaide zelfs het fototoestel weg, zo de zee in. Boven aan de top stond ook nog een vuurtoren, waar je naar toe kon klimmen. Beneden aangekomen, snel koffie gehaald voor in de bus.

Inmiddels was het 13.30 en kwamen we voor de lunch aan in Simon's Town. Aan deze haven is de marinebasis van Zuid-Afrika gevestigd. Vroeger lagen hier ook de schepen van de VOC. Op het terras even lekker een broodje gegeten en weer verder net de bus. We zitten ondertussen aan de Oostelijke kant van het Kaap Schiereiland.

Op naar de pinguïns op Boulders Beach. Hier bevind zich een kolonie zwartvoet pinguïns. (ook wel de Afrikaanse pinguïn). Ze zijn zo een 35 cm hoog en in 1984 zijn ze hier aan land gekomen. Leuk om er zoveel bij elkaar te zien, op de rotsen en op het strand. We konden over de houten vlonders lopen en ze van heel dichtbij zien. En Louise, ik heb ze allemaal de groeten van je gedaan.

Als laatste voor vandaag naar de Botanische tuin KirstenBosch, dat tegen Kaapstad aanligt. De tuin is in 1913 aangelegd om de inheemse flora van Zuid-Afrika te beschermen. Het is een van de grootste botanische tuinen ter wereld. We hadden een uurtje om de tuinen te bekijken, dus lang niet alles kunnen zien. Ik heb een klein rondje gelopen, langs alle gekleurde voorjaarsbloemen, fynbos en door de schiereiland tuin. Ik weet niet precies hoe alle bloemen en bomen heten, maar het zag er erg mooi en kleurrijk uit. Toen ik naar de uitgang terugliep, zag ik nog een deel waar allerlei sculpturen stonden.

Om 18.00 uur waren we weer terug in het hotel, veel buiten geweest vandaag, flink uitgewaaid en veel zon gehad. Ik heb even makkelijk gedaan met eten, want het is een lange dag geweest, met weer heel veel indrukken. Ik zit rozig en zonverbrand op de bank in mijn kamer.
Als laatste voor vandaag sluit ik af met de welbekende zin: Het was een prachtige dag vandaag.

Op weg naar Kaapstad

Vanmorgen de koffer weer gepakt en op naar Kaapstad, een rit van ruim 450 km. We vertrokken weer om 08.00 uur

We reden eerst weer richting George om de eerste stop te maken in Mossel Baai. Hier kwam Bartolomeus Diaz als eerste Europeaan aan in Zuid-Afrika. We konden daar het Bartolomeus Diaz museum bezoeken, waar een replica van het schip staat waarmee hij aankwam. We hebben eerst koffie gedronken en wat boodschappen gedaan. Daarna nog wat foto's gemaakt van de haven.

We lieten de Indische Oceaan achter ons en reden door het binnenland via Albertina en Heidelberg door naar Swellendam, waar we de lunch hadden. Ik had een heerlijk roosterbroodje met springbok carpaccio. Het in1743 gestichte Swellendam is de op 3 na oudste stad van het land. Hier zaten vroeger de Hollanders, dat kon je ook goed aan aan de huizen en kerken die er stonden.

Daarna via Rivier zonder End door naar Kaapstad. We reden door uitgestrekte gebieden met daarachter nog de uitlopers van de bergen. Eerst nog veel struisvogelboerderijen, maar later ook veel koeien en schapen. Hoe dichter we bij het Kaap-Schiereiland kwamen, zagen we ook steeds meer wijnvelden.

We reden nog door de bergen en ineens zagen we onder ons Kaapstad liggen en later ook het hele schiereiland erom heen. Het ligt allemaal mooi aan de zee. Aan de Atlantische Oceaan. Hoe dichter bij we kwamen hoe beter we Kaapstad in beeld kregen. We hadden een korte file, maar daarna reden we de stad binnen.

Vroeger was Kaapstad maar een kleine stad. Toen de Hollanders in 1652 aan land gingen bij de Tafelbaai wilden ze er geen nederzetting bouwen, maar deze plek gebruiken voor bevoorrading van de schepen. Nu is het een echte wereldstad.

Als eerste kwamen we langs de Townships. Daarna richting centrum, langs het WK-stadion. We kwamen voorbij het Waterfront, op loopafstand van het hotel, waar diverse restaurantjes zitten. We reden ook langs de Tafelberg. Eigenlijk zouden we die vandaag op gaan, maar hij was dicht omdat de Tafelberg in de bewolking hing. En dat terwijl de rest van Kaapstad een hele blauwe lucht had. We gaan dit nu op een anderen dag proberen.

Om 17.15 uur waren we bij het Ritz hotel. Ik heb een kamer op de 9e verdieping en kijk vanuit het raam richting zee, richting WK-stadion en over een groot deel van Kaapstad.

Omdat we naar het Westen gereisd zijn, blijft het in Kaapstad langer licht. Mijn koffer op de kamer gezet en meteen gaan wandelen over de boulevard langs het strand. Daar ook even met Louise gebeld. Het weer is goed, iets minder warm dan in het Oosten van Afrika, maar toch zonnig en 22 graden. De komende dagen zelfs nog wat warmer.

Nu zit ik op mijn hotelkamer en kijk uit over een verlicht Kaapstad. Ik zie ver in de zee een vuurtoren lichtje draaien en kijk over alle huizen richting de boulevard. We gaan de komende dagen nog veel zien van het hele Kaapse Schiereiland, dus nog een paar goed gevulde dagen voor de boeg,

Dagje Oudtshoorn in de Kleine Karoo

Ik zit ondertussen alweer in de West-Kaap. Hier wordt ook weer veel meer Afrikaans gesproken. Onze normale ochtendtijden aangehouden 6,7,8 uur. Vandaag hoeven we geen koffers op tijd buiten te zetten want we komen vanavond in onze lodge terug

Vandaag staat op het programma Oudtshoorn, met de struisvogel boerderij, de Cango grotten, een braai en tot slot een rit naar de Swartsbergerpass.

We vertrekken met een bewolkte lucht en het regent zelfs een beetje, maar er is ons beloofd, dat als we de bergen door zijn dat dan de zon schijnt. En dat klopt inderdaad, over de bergen was het prachtig weer.

We rijden eerst langs de kust naar het plaatsje George, daarna rijden we over de Kaaiman Rivier het Outeniqua gebergte in. Eerst door de wolken, maar daarna begint de zon te schijnen

We rijden de streek in die de Kleine Karoo wordt genoemd. In deze streek worden veel struisvogels gehouden. Na 2 uur rijden zien we de eerste struisvogelboerderijen al. Overal grote groepen struisvogels. Wij brengen een bezoek aan een show farm, want de echte boerderijen zijn zo uitgestrekt, dat daar geen toeristen kunnen komen kijken.

Bij aankomst eerst koffie. Daarna de rondleiding over de farm. We lopen langs alle struisvogels, de mannetjes zijn zwart, de vrouwen grijs. We zien ook een heleboel kleintjes van een week oud. En natuurlijk de eieren, we konden er zelfs bovenop gaan staan. Heb ik dus ook gedaan en vastgelegd op een foto.

De struisvogels worden gehouden voor het grootste deel voor het vlees, dan voor het leer en ook nog voor de veren. De broedtijd is 42 dagen. Als ze 14 maanden oud zijn is het vlees op zijn best en dan......We wisten toen nog niet, dat er straksstruisvogel op ons bord zou liggen.

Na afloop mogen nog een aantal mensen voor de foto op een struisvogel zitten, een aantal durfden er zelfs op te rijden. Zij ontvingen daarvoor een struisvogel rijbewijs. Aangezien het gewicht wat ze kunnen dragen 75 kg is, kon ik er dus niet op. Tot slot een race met jockeys en daarna door naar de Cango Grotten.

Daar aangekomen worden we rondgeleid door een gids die ons meeneemt voor een kijkje in de grotten waar vroeger Bosjesmannen hebben gewoond. Het is een hele grote druipsteengrot met mooie formaties. Er zijn grote zalen waar we doorheen geleid worden met veel staletieten en stalagmieten, sommige al honderd duizenden jaren oud. Het complex is voor het eerst verkend door Jacobus van Zyl, die afdaalde in de duisternis en dacht dat de grotten vijf kilometer lang zouden zijn. Het is niet zo kleurrijk als je zou denken, voornamelijk steen kleuren, maar wel erg mooi. Als toegift begon de gids in de laatste zaal het Afrikaanse Volkslied voor ons te zingen.

Dan gaan we op weg naar onze braai, bij Kobus Se Gat. Er wordt al druk gebraaid als we aankomen, op grote roosters. En wat staat er op het menu: Jawel, struisvogelkebab, maar ook elandworstjes en lamskotelet. Daarbij allerlei groentes en salades. Maar we beginnen met broodjes die in de steenoven gemaakt zijn. Het smaakte allemaal heerlijk. We hebben er goed van gegeten.

Na de koffie, in kleine busjes, de Swartsbergerpass op. We zagen de top al liggen tijdens het eten. Maar nu gaan we naar de top van de berg, om van het mooie uitzicht te genieten. En we boffen, want het is erg helder weer vandaag.

Onderweg komen we nog wat bavianen tegen. Aangekomen op de top staat er een bordje met de tekst: Die Top. Aan de ene kant kunnen we 80 km ver kijken richting Kleine Karoo, de andere kant 160 km naar de Grote Karoo. Het was boven een stuk frisser, maar ik heb mooie foto's kunnen nemen.

Daarna weer terug naar beneden en de grote bus weer in. Het is zo een 2 ½ uur rijden terug naar Knysna. Nu gaat het weer in omgekeerde volgorde: Eerst nog zon, en over de bergen weer bewolking.

Straks de koffer pakken. Morgen weer weg uit Knysna en naar Kaapstad toe.

De Tuinroute

Goedemorgen, dames en heren, wat is het weer een fantastische dag. Met deze zin worden wij elke dag verwelkomd in de bus door Tiaan.

We rijden om 08.00 uur Port Elisabeth uit en komen al snel aan, in wat in Afrika de tuinroute wordt genoemd. Het wordt de tuinroute genoemd omdat er in dit deel de meeste en zeldzaamste planten, bomen en bloemen groeien.

We rijden weer over de N2, komen langs de Francis Baai en stoppen bij de een groot ravijn aan de Storms Rivier. Mooie foto´s kunnen maken en ook nog even tijd voor de koffie.
We rijden door naar het Tsitsikamma National Park. 5 Minuten verder stoppen we bij de Ratel Forest Trail. We maken daar een wandeling door een mooi natuurgebied om de Grootboom, de Geelhoutboom, te bekijken. Een hele oude grote boom van 800 jaar oud. We wandelen weer terug door het prachtige bos.

Een half uurtje later stoppen we weer in het Tsitsikamma National Park. Maar nu bij het Stoms Rivier Rustkamp. We komen aan bij een schitterende rotskust aan de zee. De golven komen met meters de lucht in. Daar even een tijdje naar staan kijken en natuurlijk weer mooie foto´s van genomen.

Nu staat een wandeling naar de monding van de Storm Rivier op het programma, een wandeling van een half uur heen en een half uur terug. Aan het eind is dan de grote hangbrug over de Rivier, de Suspension Bridge. Ik begin enthousiast aan de wandeling, maar het zijn constant trappen omhoog en trappen omlaag. Ik ben een heel eind gekomen, maar de brug heb ik helaas niet gehaald. Wel de foto´s van de anderen bekeken. Weer terug gelopen door de mooie natuur, met doorkijkjes naar de zee en een waterval. Onderweg even gezeten, heerlijk rustig, doodstil, je hoorde alleen de vogeltjes.

Weer teruggekomen geluncht en nog even naar de branding van de zee gekeken. Daarna weer onderweg naar Knysna. We passeren de Groot River lagoon en rijden over de Blaukransbrug. Een 216 meter hoge brug waar je, als je dat wilt, vanaf kunt Bungee Jumpen. Vandaag echt een hele mooie dag, met veel natuur, oerbos en de kust.
Vervolgens rijden we door naar Knysna, een toeristisch stadje, waar we de komende 2 nachten verblijven. We rijden eerst door het centrum. Hier ook weer een aantal Victoriaanse huizen. Bij de haven stoppen we nog voor de koffie. Om 15.45 uur komen we aan bij de Knysna Hollow Lodge. We worden weer ontvangen met een welkomstdrankje, snel inchecken, want op 17.10 vertrekken we weer.

Vanavond gaan we varen over de Knysna Lagune. De Indische Oceaan vult de baai 2x per dag met zeewater, terwijl ook het regenwater uit de Outeniquaberge rivier in de lagune stroomt.

Bij aankomst lag de boot al op ons te wachten. Een mooie party boot, met beneden restaurant, boven de bar met stoeltjes en tafeltjes. We werden ontvangen met fonkelwijn en oesters. We voeren door de lagune. Hier zijn ook hele luxe, grote huizen. Een heel contrast met de townships waar we langsreden toen we Knysna binnen kwamen. Mooie foto´s op het buitendek kunnen nemen. Na een uurtje gingen we naar beneden voor het diner. Vooraf lekkere salades en vis, Daarna Gamba´s, Vis, Kip en Beef. Toe Chocolade mousse, baklava en fruit. Was erg gezellig zo met zijn allen, lekker gegeten en flink gelachen. Om 20.00 uur weer terug met de bus. Nu zit ik nog even met een kop koffie op het terras.

Morgen gaan we naar de struisvogels en krijgen we een echte Afrikaanse braai

Township in Port Elisabeth

Toen ik vanmorgen vroeg uit het raam keek, dacht ik dolfijnen in de zee te zien. Bij het ontbijt hoorde ik dat dat inderdaad zo was.

We hadden weer her regime 6,7,8. Dus om acht uur vertrokken we uit East- London ook wel Buffalo city genoemd omdat het aan de Buffalo rivier ligt. We rijden nog even door het centrum. Voor de City Hall staat een standbeeld van Steve Biko. Deze staat juist in East London omdat hij daar gevangen werd gehouden. De weg waar aan het standbeeld staat, is de weg waar hij steeds overheen vervoerd werd als hij verhoord werd. In 1977 is hij door het apartheidsregime vermoord.

We gaan weer verder op de N2. De eerste korte stop is bij de Vis Rivier. We lopen de brug over, de rivier ligt mooi in natuurgebied. Er zijn ook een paar jongetjes aan het vissen, ze halen met gemak de vissen uit het water. Aan de andere kant van de brug wacht Andre alweer met de bus.

Door naar Grahamstown (of zijn Afrikaans uitgesproken als Graamstad) voor de koffiestop. In Graamstad hebben de Engelsen zich begin 18e eeuw gevestigd. Dat is ook goed te zien in het centrum staat het ene Victoriaanse huis na het ander. De stad wordt ook wel Stad van de Heiligen genoemd. Er staan ruim 40 kerken. Wij rijden langs een aantal van hen. Eerst gaan we zoek naar koffie. Daarna lopen we door naar de kathedraal Saint Michael en Saint George, gebouwd in 182e door de Engelsen. Binnen een kijkje genomen. Mooie Kerk met naast een orgel ook een aantal xylofoons. Een beschrijving meegenomen van de kerk in het Nederlands, Afrikaans en Xhosa. Van het Xhosa snap je helemaal niets als je het leest: 1897: Kongezelelelwa Le ncochoyi nophondo kwesi zakhiwo sesikho. In Afrikaans: 1897: Die huidige toring vervang die voorportaal van die kerk. In NL krijg je dan:1897: De tegenwoordige toren en toren spits worden aangebouwd. Ook is er in Graamstad een Observatory Museum met een Camera Obscura. Een aantal mensen van de groep zijn hierheen geweest. Ik heb gekozen voor de kathedraal.

Naast de kerk staat een groep gevangenen, die de mensen toespreken. Dit blijkt vaker te gebeuren om mensen op het rechte pad te houden. Net als we weglopen, beginnen ze nog te zingen. Veel mensen staan te luisteren.

Dan op weg naar Port Elisabeth, ons einddoel voor vandaag. Nog steeds zijn we in de Oost-Kaap. Port Elisabeth is een grote havenstad. De enige in Zuid-Afrika die ook aan een rivier ligt. Er is veel Industrie. Vooral de auto-industrie bloeit in deze omgeving volop. Veel grote merken hebben hier fabrieken. Maar ze proberen ook steeds meer een strandplaats te worden. Er wonen 1,5 miljoen mensen in de stad. Ook deze stad doet erg Victoriaans aan. We rijden door het centrum en zien ook hier weer prachtige, grote huizen. We zien de City Hall het (stadhuis) en we rijden door de en Donkin Street.

Dan nog even de lunch. Vandaag even wat bij de Wimpie gegeten. Ik dacht lekker een milkshake, maar de melk is hier veel romiger, daardoor de milkshake dus ook. Na de lunch door naar het Summerstrand hotel. Inchecken en even tijd voor de koffie. Want om 16.00 uur worden we opgehaald voor een bezoek aan de Township.

We maken in de bus kennis me onze gids Monga, die zelf opgegroeid is in de Township. We rijden eerst langs het strand en nog langs een aantal koloniale gebouwen. Mongo vertelt ons dat er in de township van Port Elisabeth 500.000 mensen wonen, 75% van hen is zwart en 60% heeft geen werk. Er heerst veel armoede.

We komen aan bij de Township met de naam New Brighton, een van de oudste Townships va Zuid-Afrika. Je wordt er wel even stil van, van wat je daar ziet. Schamele huisjes gemaakt van spaanplaat en plastic zakken op het dak tegen de regen. Water en elektriciteit hebben deze huisjes niet. Water en toilet zijn centraal geregeld, op openbare plekken. Aan de andere kant zien we in de township ook stenen huisjes staan. Deze hebben wel water, toilet en elektriciteit. Dit worden ook wel de Nelson Mandela huisjes genoemd.

Toen Nelson Mandela president werd in 1994 was een van zijn beloftes dat er 1 miljoen huizen zouden worden gebouwd voor de allerarmsten Inmiddels zijn er 800.000 van deze huisjes gebouwd

Toch schijnen de mensen die in de Townships leven blij te zijn en tevreden. Ze hebben elkaar en zorgen goed voor elkaar. Dat maakt dat ze ook niet weg willen uit de vertrouwde omgeving van de Township. We liepen langs een huisje van een grote familie. Deze mensen willen geen stenen huis omdat ze dan niet meer samen kunnen wonen.

.
We lopen een stukje de Township in. Veel kinderen willen graag op de foto. We lopen binnen bij een kunstenaars Project, waar we hun zelfgemaakte spullen kunnen kopen. We zien veel schooltjes en kerken. Scholen worden opgericht door de staat, maar er zijn ook veel particuliere projecten.

Dan gaan we de bus weer in en rijden verder door de Township. We rijden langs een lokaal marktje, waar inwoners al hun waar verkopen: zoals groente, 2e hands kleding etc. Het is bijna niet te geloven wat je allemaal ziet. Op de hoek van een straat staat een kippenverkoper met levende kippen. Bij aankoop wordt de nek omgedraaid en de veren geplukt.

We komen aan bij een plaats waar we aan bij de Jeya Jazz Corner Pub & Grub. Een plak waar de inwoners van de townships avonds wat afleiding zoeken. We eten hier ook. Wat we te eten krijgen is door de inwoners gemaakt van de producten waar ze zelf ook van leven: zoals kip, worstjes, maïspap, bonen rijst en groente.

Zodra we binnen zijn worden we verrast door een dansgroep, ook inwoners van de Township. Gekleed in traditionele kleding. Ze laten dans en zang zien van de Zulu, Xhosa, Msdawa en Tswana stammen. Echt helemaal fantastisch.

Daarna is het eten klaar. Smaakte goed. Ook de maïspap waar veel Zuid-Afrikaanse mensen van leven. Na afloop van het eten werd er nog gezongen door Het Gospel koor Stars of Hope. Dat maakte de avond weer helemaal compleet. Voor thuis een DVD gekocht van de dansers en een CD van het gospelkoor.

Ik ben nu weer terug in het hotel. Ga even lekker douchen en op het balkonnetje zitten